Rycerskość

Nauczyłam się, że

nikt nie jest tak biedny,

by nie mόgł posiąść Boga

(tak- posiąść, bo Miłość jest cała dla...)

i nikt tak bogaty, by mόgł,

bez udawania i pozy,

bez Boga się

obejść.

Wiara,

owo przedziwne,

wewnętrzne usposobienie

konieczne do przyjęcia rzeczy zakrytych,

jest darem, ktόry przychodzi w odpowiedzi

na rycerską decyzję - baczenia na sumienie  –

kompas i sensor prawdy.

Z CYKLU Nauczyłam się że...

Cierpienie

Nauczyłam się, że

cierpienie

nie zasługuje

na żadne pytanie,

bo nie ma w sobie zalążka

logiki.

Krąg cichych rąk

i serc niepłochliwych

jest największą pomocą

jaką można w cierpieniu otrzymać.

I choć zasłona tajemnicy przez to nie spada,

spostrzegamy nagle, że ma tkankę

namiotu.

 Z CYKLU Nauczyłam się...
____________

foto. Paula Bronstein

Szkice

ktόry

przejaw

najbliższy

temu co było

od samego początku

a przejawόw bezliczność

a początek w głębinach

ktόra twarz

twarzy najbliższa

tyle ich na jedną przypada

W Kanie galilejskiej i naszej

  

wina nie mają

Synu

pracy nie mają

dziecko choruje

przestał się modlić

na Kościόł pluje

z domu uciekła

wszystko przepija

i niebo wolę

niezmienną zmienia

matczyne Synu

w synowskie

fiat

Paradoks

Nauczyłam się, że

paradoks jest pociechą

utykających

słόw.

Rzuca je

bezlitośnie

w zapasy z niemożliwym,

ale potem wyrywa z pęt logiki,

swojego śmiertelnego

wroga.

I tak powstaje mowa

odbiegła od codziennych sensόw,

a potrzebna jak codzienna

strawa.

Z CYKLU: Nauczyłam się,że...

Książki

Nauczyłam się, że

wobec książek obowiązuje

ta sama ostrożność, co wobec jedzenia.

Danie byleszybkie, bylesmaczne, byletanie

wystawia słony rachunek
naszej wątrobie
i tętnicom.

Byleszybkie, bylesmaczne, byletanie

czytanie

powiększa połacie myślowych mielizn

aż do całkowitej utraty

samodzielności

myślenia.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...

Szacunek

Nauczyłam się, że

po Bogu i rodzicach

największym szacunkiem

człowiek powinien darzyć samego

siebie. Tylko ten, kto nie zagubił racji

dla swojej własnej szacowności, choćby

wszystko wokόł mu jej odmawiało,

znajdzie siły, by szanować

innych.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...

Nic na zawsze

Nauczyłam się, że

niczego nie można się nauczyć

raz na zawsze, poza prawdą,

że uczyć się trzeba

bez końca.

Podobnie z naszymi postawami

i zachowaniem. Nic na zawsze.

Codziennie od rana zbieranie sił,

by pozostać człowiekiem,

co wieczόr rachunek,

i pakowanie

jutra,

jak szkolnego tornistra.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że... 

____________

fot. D. Wright

Wielkość

Nauczyłam się, że

ludzie chętnie mόwią

o potrzebie uniżania się,

gdy sami siedzą wysoko,

a mowa ich najczęściej,

i często nie na nieszczęście,

rymuje się z trawą.

Niezawodna

szansa na wielkość

przychodzi do liderόw i mistrzόw,

gdy już i grzeczność

ledwie pamięta o tym,

że nimi

byli.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...

_____________

mal. Will Felix

Cel

Nauczyłam się, że

życie nie ma innego celu

poza przebyciem odległości

od narodzin do Narodzin.

Na pewnym

szczęśliwym etapie

wędrόwka sama w sobie

objawia się jako

cel

i wtedy zaczyna się smakowanie

prawdziwie ludzkiej

przygody.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

_____________

foto. R. Dahley
 

Nowoczesność

Nauczyłam się, że

prawdziwie nowoczesny

musi być najpierw dogłębnie

staroświecki.

Ten, kto chce rozumieć nowe czasy

musi poznawać niezmienne prawa świata,

wspόlne wszystkim ludom i pokoleniom,

spisane w mądrościowych księgach narodόw,

mitach i Biblii. Z wytrwałego schodzenia do korzeni

kultur, czyli do pulsu ludzkich tęsknot oraz inwencji  

dyktowanych rozwojem nauk wynika kolejny, mozolny krok,

zwany postępem. Przekłamanie, ktόre rozprzestrzenia się dzisiaj

z elektroniczną prędkością, proponuje drogę na przełaj:

gotowiec zamiast osobistego wysiłku przedzierania się

do sedna spraw i pojęć. Umysłowo - moralny “fast food”,

nieobecny na rynku jeszcze wczoraj, czyli nowoczesny,

syci naskόrkowe potrzeby i robi nam miejsce

w rozkrzyczanej masie. Na opakowaniu

maleńkim drukiem dopisek:

grozi ogόlnym otępieniem.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że... 

Okoliczności

Nauczyłam się, że

okoliczności, to trochę

jak nachylenie ziemi

ku słońcu. Raz ocieplona jedna,

innym razem inna cecha człowieka.

Stąd wyrasta ktoś czasem ponad

spodziewanie. Stąd inny marnieje

i opada pąkami.

Z okόlnika okoliczności

nie od razu można się wydostać,

ale dziury w okoleniu się zdarzają

i nie wolno ich

przegapić. 

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...

Piękno

piękno

ma twarz Kobiety

jedynej

ktόra zdeptała

łeb węża

cała

zdrowa

od początku

nie obumiera

by żyć

piękno

ma imię Kobiety

dziecko zasypia

w jego dźwięku błękitnym

a piekło

drży

piękno

ma serce Kobiety

niepodzielone na owoc i kwiat

po kres brzemienne

testamentem

Syna

Znak

Nauczyłam się, że

nic
tutaj

nie jest

na zawsze

ani do końca

nasze

poza tęsknotą,

aby tak było.

Ta tęsknota,

zapomniany znak ojczyzny,

rozdmuchuje iskry
domowe.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

Szczęście

Nauczyłam się, że

istnieje szczęście, ktόre

zostaje z nami w nieszczęściu.

Nie strzegą go żadne sekretne kody,

choć nie ma na nie gotowej recepty.

Nie czeka na pόłce na bogatych klientόw,

jest nasze tylko wtedy,

gdy złoto nam

śmieciem.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...

____________

foto. Hannah Spyksma

Test

Nauczyłam się, że

życia wewnętrzne drugiego człowieka

to przestrzeń święta, po ktόrej swobodnie

porusza się tylko Bóg. On też tylko wie

kiedy modlitwa  jest

modlitwą.

Gdy nam jednak trzeba rozeznać,

dla względόw formacyjnych na przykład,

wiarygodność duchowości

wspόłbrata czy wspόłsiostry,

dobrze, między innymi, 

podpatrzeć jak sprzątają

klasztorną kaplicę

czy kuchnię.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...   

Łańcuch

Nauczyłam się, że

 troska o własną duszę

 wymaga najwyższej

 roztropności.

Nie wystarczy fakt,

że zły pies jest uwiązany.

Trzeba jeszcze zerknąć na długość

łańcucha.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że...   

_____________

foto. Carles Reig

Kwalifikacje

Nauczyłam się, że

prace proste, domowe i  fizyczne

wymagają większych kwalifikacji osobowościowych

niż inne zajęcia. Jak na lekarstwo pracownikόw,

ktόrzy się odważą pobrudzić i spocić.

Umysłowych wszelkiej maści

jak komarόw w sezonie.

Z CYKLU: Nauczyłam się, że... 

Nazaretanki z Nowogrόdka

                                                     Błogosławionym Męczennicom, 

                                                                       Nazaretankom z Nowogrόdka,

                                                                       rozstrzelanym 1 sierpnia, 1943 roku

zabito je w sierpniu

w połowie lata

nikt nie zawinił

same sobie były winne

drzwi domu zostawiały otwarte

by lepiej słyszeć wołanie

z mroku

i za głośno myślały

o bracie człowieku

w nie swoje

jednym słowem

wtrącały się sprawy

Najwyższego przejrzawszy

słabość

i w biały dzień przyszedł anioł

pacierz w krew zamienił

pierwszy ich grόb

w lesie

gdy pόjdziesz tam kiedy

a będzie znowu lato

musisz się najpierw przedzierać

przez łąkę

pełną kwiatόw

_____________

mal. Adam Styka