Rumianki

zapachniało rumiankami

w caluteńkim niebie

w tej godzinie gdy Syn Matkę

zabierał do siebie

niebo wzeszło  rumiankami

jak daleko biegnie oko

wszyscy święci z aniołami rwą rumianki

na witanie

śmiechu tyle szczęścia

 tyle

a ja jeszcze

widzę ciebie

w raj mnie rumiankowy wiedziesz

w galicyjskie pole

On was wszystkiego nauczy (J.14.26)

wszystkiego mnie naucz

Święty Duchu

wszystkiego i od początku

ognistą gumką wymaż

niedouczeń letniość mdłą

zburz mnie do posad

i od posad zbuduj

świątynię

swą

Czekanie

przyjaciόł starych

pytaj o czekanie

i patrz jak im zewsząd

do siebie po drodze

im bardziej chcą być razem

tym wiecej są gdzie są

a wszystkiemu od ich pełni

radośniej

przebudzonych  do wiary

pytaj o czekanie

i patrz jaki zegar w ich domu

na cały dom

obracają w ręku każdą minutę

jak złoty pieniążek

nim sie upewnią że sypnie

wiecznością

w cierpieniu okrzepłych

pytaj  o czekanie

i patrz jak im do twarzy

tylko co konieczne

zgodzeni  z niepogodzeniem

widzą już  metę i bieg podwajają

zazdrośnie

!

z prędkością zachwytu

we wszystkich miejscach naraz

spadają wodospady

Haendel’a

śmierć 
pokonana w Chrystusie
na chwilę tylko zabija

ostatnie słowo należy do Życia

Alleluja

Przed koncertem

napięte struny ciszy

uniesiony smyczek

oko na dłoń

Maestro

Art. Virginia Maksymowicz

Z Krzyża

 

bito

zdecydowanie  fachowo

odpowiednie ćwieki w odpowiednie miejsca

zdejmują z uwagą

rozdarcia na rękach takie duże

i bok jak drzwi domu

otwarty

Matki kolana drżą

takie małe

Art. Virginia Maksymowicz

  

Zwrot

 

Deska Krzyża

ostatnia i pierwsza

Deska Ratunku

Od Niej

śmierć liczy swoje rocznice

a Życie swoje Urodziny

Art. Virginia Maksymowicz 

Przed Podniesieniem

dosłowne wszystko

gwoździe młotek

popękane ścięgna

zdruzgotane

stawy

i

nic

dlatego

że nie było wyjścia

Cały od stόp do głόw

I na szerokość wyciągniętych rąk

Dobrowolny

Art. Virginia Maksymowicz 

Gotowy

 

została jeszcze

tunika

tkały ją ręce Matki

ciągną po nią

ręce oprawcόw

pięknie tkana

krόlewski dywan ogołocenia

rozwinięty

chodźcie

Ofiara przed nami

 

Art. Virginia Maksymowicz

Szept

 

Oblicze Boga

na obliczu ziemi

szept miłości najcichszy

pośród wrzasków i kpin

rzuć na krzyż swoje winy

ziemio

straszny jest ciężar

nie oddanych

win

Art. Virginia Maksymowicz