Alleluja

On żyje! On żyje! On żyje

Jezus umarły zabity przebity

powstał ze śmierci
rozsunął grobu 

cieśnie!

To jakby Tato

dawno opłakany

był tu na powrόt

i rwał dla ciebie

czereśnie!


Sano di Pietro, Resurrection, about 1444-1445, Cologne, Wallraf-Richartz-Museum

Stacja XII, Jezus umiera na Krzyżu

Rόwności straszliwa

Śmierci, ktόra nie znasz wyjątku

Stwόrca ze stworzeniem w jednym szeregu

Jezus płaci okrutną cenę zrόwnania

by wzeszła Sprawiedliwość

Wiecznej Miłości

Przyjaźń

Nauczyłam się, że

zaproszenie do służby kapłańskiej

w Chrystusowmy Kościele

obraca ludzkie serce ku perspektywie

przyjaźni tak pięknej i zawrotnej, że tylko

Bόg Sam w Swoim miłosierdziu moźe być jej

Gwarantem i Rękojmią.

Pasterz nie swoich owiec

Pasterz nie swoich barankόw,

na Sługę pasowany trzykrotnym  

pytaniem o miłość,

kapłan
ma wszystko w Swym Mistrzu

Jeusie Chrystusie

lub nie ma

nic.

Piekło

nienawidzi  kapłanόw.

Ochrzczeni winni im modlitwę

żarliwą i codzienną.

Księga

Nauczyłam się, że

Księgą Ksiąg, Jedyną,

w Ktόrej nie ma braku

jest Biblia.

Jak długo i szeroko, wysoko i nisko

cała wiedza z Tej Księgi i całe uczenie.

Nasze książki i książeczki
w blasku i cieniu Tej Księgi

to zeszyty  ćwiczeń.


Gerard Dou, Reading the Bible

Na Palmową

falują palmy faluje tłum

bawi się lud

osiołkowi pod nogi

ściele dywan z gałązek i szat

Kim jest Ten, kto Go zna

Na osiołku Pan?

Cuda czyni. To Krόl.
Nasz Jedyny od cudόw Krόl

Z ust do ust biegnie wieść
rośnie w chόr

i faluje palmowy

bόr

Hosanna Krόlowi

Synowi Dawida

Hosanna hosanna

Jak dobrze być razem
Jak łatwo biec z tłumem

i śpiewać

Decyzje

Nauczyłam się, źe

dobrze idę,
gdy mocno

stoję.

Decyzje,

choćby najambitniejsze,

ale bez dogłębnej oceny stanu posiadania

i wydolności tego, co do dyspozycji,

to jak drogie lekarstwo

nie na tę chorobę.

Akcesoria

Nauczyłam się, że

takt, wyczucie i wdzięk

i czoło muśnięte pogodą

to akcesoria niezbędne każdego stanu

i każdego stroju.

Nie kupić ich w markowym salonie.

Nie kupić na bazarze. Sprowadzać je trzeba

zza siedmiu gόr i lasόw

osobistej

kuźni.

Jόzefie Świętorodzinny

Słowa s. Bożena Anna Flak, nazaretanka

Muz. J.G. Kopalowie

Jόzefie Świętorodzinny
bezpieczną poprowadź nas drogą
w tajniki miłości niezłomnej
ktόra Bogu dachem nad głową

Ref: Przywróć rodzinie
jej godność i imię
ojca i matkę
przywróć rodzinie

Jόzefie Świętorodzinny
broń dzieci bezbronne jak kwiaty
by kształtόw nabrawszy w głębinach
wzrastały w mądrości w latach

Ref: Przywrόć rodzinie

Józefie Świętorodzinny
złym duchom wytrąć berła trute
gdy w piόra postępu się stroją
i Słowu Boga przeczą z butą

Ref: Przywrόć rodzinie

Stacja V. Szymon z Cyreny

 
Nauczyłam się, że

w naszym planowaniu i naszym planie

musi być miejsce na zmianę

planu.

Nigdy nie wiadomo

kiedy nas dobra ręka o pomoc

poprosi i wybiegniemy przed siebie.

I nastanie nowe.

Stacja X. Z szat obnażenie

 
Nauczyłam się, że

roztropni, acz nie tak tłumni,

rachują swόj majątek od Stacji Dziesiątej,

do ktόrej, wcześniej czy pόźniej, droga życia się wespnie.

Stan posiadania przedstawia się następująco:

podległe woli lub kapryśne ciało, cały lub dziurawy
mόzg, serce z migotaniem uczuć. I dusza,

młodzieńczo zdziwiona,

że nieśmiertelna.

Łąki

Nauczyłam się, że

milsze jedno “zdrowaś” na imieniny,

wyszeptane przez tych,  

ktόrzy zawsze będą i zawsze byli,

od urzędowych stosόw

za dni urzędu.

A mόwię to sobie,

nie by się pocieszać,

ale, by się ucieszyć

radością

dostępną jak kwiaty na łąkach

i jak łąki niezbiegłą.

Bojaźń

        

Nauczyłam się, że

tylko jeden lęk, do trzewi schodzący,

bojaźni świętej podobny,

przystoi sercu  wierzącemu w Chrystusa.

A jest on ten, że można nie poznać

Boskiego Oblicza w twarzy z naprzeciwka,

z rysόw ludzkich spłukanej

przez bόle zakryte.

                      

art. Halim Al-Karim

Drzwi

Nauczyłam się, że

gesty z pozoru niepozorne

mόwią czasem więcej niż

wielkie dokonania.

Jeden trzaska drzwiami za każdą klamką.

Drugi cicho zamyka drzwi, choćby w środku wichury.

Niby nic, a cała opowieść.

Wyobraźnia

Nauczyłam się, że

rzeczy,

ktόre po nas zostają,

gdy wyłączą silniki,

są jak smutne sieroty

wydawane obcym,

bo nagle

same takie obce.

Szczęśliwi,

ktόrych wyobraźnia

przyspiesza kroku

i przed stopy wybiega

i twarzą zwrόcona do twarzy

w czas i z uśmiechem

co rozdać trzeba

rozdać każe.

Widok

Nauczyłam się, że

widok

ze szczytu,

na ktόry się weszło

zalewa blaskiem całą gόrę.

Nagle kochamy trud i krętość drόg.

I smutna nagle myśl o schodzeniu w doliny.

Pokonana słabość płaci z naddatkiem i od ręki.

Luksus

Nauczyłam się, że

kultura nieprzyjazna człowiekowi

zawzięcie produkuje tak zwane “gotowce”.

W kulturze gotowcόw nie można się mylić lub nie wiedzieć. 

Za każdym rogiem sklep z gotową odpowiedzią i biura

skutecznych porad. By nie zajmować głowy szukaniem

kultura gotowcόw wyłapała wszystkie pytania

i wsadziła je za kraty, najtrudniejsze

skazując na śmierć.  

Bohaterstwem w kulturze gotowcόw

przeczytanie całej książki.

Luksusem własna droga.

Żal

Nauczyłam się, że

niektόrym  z nas żal energii

na porządność  w mikroklimacie własnego domu.

Popis i błysk i wszystko co  najlepsze

wyniesione obcym.

Smutny rodzaj wydziedziczenia.