zaproszenie do podróży

Oto brzeg
Wielkiej Wody

odbiegają ścieżki usłużne
udeptany zwijając szlak

sama jestem
samotnością chwili
kiedy anioł dobry
i anioł zły
wstrzymują oddech
przed naszym
tak
przed naszym
nie

od horyzontu
żagle modlą się
o użyteczność


Piszę Ci moją miłość, 1993

____________


fot. MirStu

Szyk przestawny

kamyk
w kształcie serca
wzruszenie na dłoni

serce
na kształt kamienia
niechajże Bóg
broni

Powroty dobrych fal, 2011

______________

fot. D. Farrel

Wyższe i niższe

Nauczyłam się, że

wszyscy, z natury rzeczy,

stworzeni jesteśmy do wyższych rzeczy.

Kto z tego naturalnego wyposażenia skorzysta

i wysokość osiągnie to już inna sprawa.

Przesądzać nieładnie, ale mόwi o tym Jezus Chrystus

i zdrowy rozum, że wywyższeni będą najpierw ci,

ktόrzy w uniżeniu nie zwątpili

w Wielkość.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

_________________

mal. Botticelli, Madonna -1483 

Oczywistość

Nauczyłam się, że

każdy umiera zmęczony,

nie idzie w groby wypoczęty i świeży,

chyba że śmierć wypada zza rogu

wypchnięta ludzkim błędem.

I że oczywistość ta,

wbrew wszelkiej oczywistości,

nigdy oczywistą

nie jest.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...   

“Czytacz”

Nauczyłam się, że

to, co własne,

czyli na nowo odkryte,

jest owocem dyscypliny ucha i języka.

Nie ma swojego zdania,

kto stale chodzi w ulewie informacji,

nie wyłączając przekaźnikόw

ani  na obiad, ani na pacierz.

Nie napisze nic dobrego niewybredny “czytacz”,

ktόry biega oczami

po każdej

literze.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

Zawroty

nikt nie zawraca z drogi

po szczęście

ktόre z jej biegiem

budował

ono dalej biegnie

i zabiega

front

nieopatrzone błędy

przyprawiają

o zawrόt

Opakowania

Nauczyłam się, że

mało kto jest odporny

na opakowania.

Bierzemy, bo ładnie wygląda.

Nie bierzemy, bo nie wygląda ładnie.

I tak zacięcie to “ładnie “ i “nieładnie” wałkujemy,

że nie starcza już sił i zegara na otwarcie

wnętrza.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

Wejdź do swej izdebki (Mt 6)

ściany izdebki

z wiatru i powiewu

podłoga z milczenia

kadzidlany

sufit

na stole 

wazon wdzięczności

Jaśmin

pijany od bieli
zachwycony sobą
jaśmin był piękny
kwitł
później zbrzydł
i znikł

człowiek był młody
przeciw burzom rósł
aż zwaliła się starość
stertą chorób i bruzd

co zostało
trwożnych pytań
zaciskał się krąg

a
on
w bólu
rozchylał pąk


Kto zieleń powróci, 2005

_____________

fot. MirStu

Bosa tancerka

Nie tańcz w butach
Mariko
bo podepczesz ziemię
odrzuć buty do tańca
i siebie
tańcz na boso
Mariko
chociaż płaczą
stopy

miłość
musisz wytańczyć
diament i aksamit
tańcz na boso
Mariko
rubinu kroplami


Powroty dobrych fal, 2011

______________

fot. Bob Cornelis

Głód

rękę po wiersz
wyciągasz
jak po kawałek chleba
biorę bochen i żegnam
cóż prostszego pod niebem

cóż większego od głodu
który ogień rozpala
by się chleby wypiekły

słowa ściera
na mąkę


Powroty dobrych fal, 2011

Tajemnica wiary

W skale pulsuje woda
Źródło bije w odrzuconym kamieniu
Łaska
I włócznia
Raz na zawsze
I za każdym razem
Otwiera
Bok chrzcielnicy

Owoc granatu, 1989

Brzeg

Nauczyłam się, że

“owcze pędy”, zwane na rynku modami

oraz wszystkie obiegowe nowinki

są jak morskie fale u brzegu. Spocone i płytkie.

Tapla się w nich znudzony anonim.

Po mistykę wόd wyruszają nieliczni.

Na głębię.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

_______________

fot. MirStu

***

po coś

to wszystko

toczy się szamoce

po coś godziny się wloką

po coś wszystkiego dosyć

i niedosyt po coś

__________

art. Dan Ting

Dobroć

Nauczyłam się, że  

nic nad dobroć.

Prostą, codzienną.

Płomyk dobroci

jak wieczna lampka

przy Żywym Chlebie

znaczy ścieżkę nadziei

wśrόd cmentarzyska

serc.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...   

____________

fot. MirStu

Przeszłość

nie minęła z wiatrem  

nie spłynęła rzeką

z wiernych najwierniejsza

w każde dzisiaj

czeka

rękę do zgody wyciąga

....co swe gniazdo kala

W pewnym kraju nad pewną rzeką

przybysze z innych krajόw i znad innych rzek

będą kopać piłkę. Z powodu tej piłki pewien kraj nad pewną rzeką

zaistniał na chwilę na ustach i ekranach innych krajόw nad innymi rzekami.

Usta i ekrany, choć do tego nienawykłe,

otwarły się przyjaźnie w stronę pewnego kraju nad pewną rzeką.

Płyną  słowa uznania i obcy z innych krajόw nad innymi rzekami

kiwają głowami w podziwie i rośnie pewien kraj nad pewną rzeką

i szumi znόw snem o potędze.

Wtem powstaje jeden,

ktόry się urodził i wykarmił w pewnym kraju nad pewną rzeką,

ale potem wyjechał, bo nie zdołał tam żyć,

i krzyknie w obce twarze,

że ekrany i usta kłamią

i że wszystko inaczej w pewnym kraju nad pewną rzeką.

Gasną obcy z innych krajόw nad innymi rzekami

i nie wiedzą gdzie wstyd poutykać

i skąd go naraz tyle.

Gwiazdy

  

Nauczyłam się, że świętość

często kończy się tam,

gdzie ją za bardzo widać.

Świętych, co najwyżej,

się podgląda.

Ogląda się gwiazdy.


Z CYKLU: Nauczyłam się, że...  

Bądź tu mądry i pisz...

tak mi dzisiaj szaro-buro

jakby mnie przykryto chmurą

co pomyślę szaro-bure

co napiszę wzdyma

chmurę

O swoich siłach

bez pomocy

unoszących  uczuć

idzie o swoich siłach

powoli

ale bez przystankόw

od jednego dnia do drugiego

od jednej do drugiej nocy

wyrosła z emocji

jak z przeszłego paltka

patrzy uważnie pod nogi

by nie nadepnąć niczego co żyje

o własnych posuwa się siłach

z witryn zdjęta

miłość

_____________

fot. Giselle Klein

Znak

gdy zrozumienia się szuka

wszystkimi siłami

rozumem całym

sercem i ciałem

a do niego

wciąż dalej i dalej

to znak by zamienić

role

siłami wszystkimi

pozwolić

by ono nas

znalazło

_________

foto. L.C. Fotografik

Tylko dzieci

muz. Julia i Grzegorz Kopala

słowa s. Bożena Anna Flak

  

     

Gdy nie będziecie jak dzieci

zamkną przed wami ogrody

anioł na czas nie doleci

z wonnym biletem na gody 

Ref.  Tylko dzieci tylko dzieci

        oglądać będą Boga

        dla wszystkich ta nadzieja

        dla wszystkich ta przestroga 

Gdy wiary prostej nie stanie

wyschną oazy i rzeki

dłoniom ubędzie zachwytu

                        i raj się wyda kaleki

Ref. Tylko dzieci 

Gdy oczy duszy przygasną

nieba rozżalą się szare

pryśnie smak rzeczy ukrytych

świat zwykłą odsłoni miarę 

Ref. Tylko dzieci 

Urosnąć a dzieckiem zostać

to wciąż na nowo się rodzić

być zawsze przez dar powrotu 

dniem nie splamionym o wschodzie 

Ref. Tylko dzieci