Adwent w wielkim mieście

Chodzi Pan Jezus

po wielkim mieście

w bezimienne zamieszany
 mrowie

głowę zadziera

buzię otwiera

jak obcokrajowiec

wszystko drga i brzęczy

jakby karmił pustkę

płyną sztuczne drzewka

strumieniami luster

w zatłoczonym niebie 

rozhuśtane gwiazdy

zatrzymać by kogo

zapytać by kogo

z jakiej to

okazji