O uczeniu

Nauczyłam się, że

ani wykład, ani przykład,

choćby pochodziły od Najwyższego Nauczyciela,

nie nauczą tego, kto się uczyć nie chce

albo pojąć nie może.

Jedna więc droga.

W wolności i pokoju, bez spoglądania

za plecy czy trud zielenieje,

z każdym dniem lepszy wykład,  

z każdym dniem lepszy przykład.

Wzrost

Nauczyłam się, że

ze wzrostem lat nieprzerwanie

rosną szanse na wzrost duchowy.

Nieznane młodości dobrodziejstwa

jesieni i zimy są teraz dostępne

w najwyższym wyborze.

Jak bociany do letnich stron

odlatują złudzenia – liściaste chaszcze.

Na pustych polach jak na dłoni

rysunek drogi

Oczekiwania

Nauczyłam się, że

w zalążku

łatwo pomylić

wyrastanie z oczekiwań

z obtrąbioną rezygnacją.

Po owocach patrząc,

pierwsze wdzięcznieje bezlękiem,

drugie się grodzi kolczastym drutem.

Stałość

 

Nauczyłam się, że

zuchwalstwem

albo ukrytym poczuciem wyższości

jest wmawianie sobie, że się z każdym

potrafi pracować

i żyć

Nie z każdym

i ze mną nie każdy.

Umiejętność odchodzenia

rodzona siostra

stałości.

Niedźwiedź

Nauczyłam się, że

słowo

jako poetycka  materia

wcale nierzadko przypomina

starego niedźwiedzia z dziecinnej rymowanki,

tego to, ktόry  mocno śpi i ktόry
zbudzony przed czasem

nie obiecuje niczego

dobrego.

Na paluszkach i w ciszy

chodzą mistrzowie wokόł słowa,

by dospało zdrowodajnym snem

i wstało świeżością.

Oczy

Nauczyłam się, że

Ci, ktόrych kochamy

i to, co kochamy

to nasze

oczy.

Rzeka

Nauczyłam się, że

doświadczenie bezinteresownej

dobroci, choćby krόtkie jak uśmiech,

wybiega mostem, gdy pokonać przyjdzie

rzekę zwątpienia.

Dni

Nauczyłam się, że

są w życiu puste dni

jak puste kłosy  

Kalekie dzieci

kochane tym bardziej

Wiara

perspektywa daleka

o Życie oparta

po Głosie do Źródła

wędrówka

po ciemności

do światła

Życzenie noworoczne

o rok

nowsi

zbierzmy się

na nowo

byśmy umieli

rachować

dni nasze

cenniejsze od monet

aż się serce mądrością

rozdzwoni

i

pokόj stanie się

domem